Veel kleuren
Gepubliceerd op 02 Feb, 2024
Met kleine voorzichtige stapjes loopt ze naast haar papa door de gang van het crematorium, ik loop ze tegemoet. Twee blonde staartjes en een verlegen snoetje, niet ouder dan negen is ze en ze houdt de hand van papa stevig vast. Vandaag is de uitvaart van oma, best spannend allemaal. Ik begeleid ze naar de gezinskamer en daar wacht ze wiebelend af op de stoel.
Dan komt het moment vraag ik of ze mij wil helpen alles mooi te maken voordat alle mensen komen. Ze knikt en springt van haar stoel af en gaan we samen hand in hand de aula in. De kist met oma staat al klaar, ze laat m’n hand los en verteld honderd uit over oma. Wat een schatje.
De kist is een prachtig creatief statement van wat ze voelt, de vele kleuren spatten van de deksel. Zorgvuldig zet ze de lichtjes neer daar waar nog plek is op de kist en een mooie zonnebloem, waar oma zo van hield.
Oma's verhuizen na hun dood naar je voor altijd.
Misschien wel één van de moeilijkste dingen van het leven van een ouder of verzorger: een kind begeleiden naar een afscheid of uitvaart. Geen enkel kind is hetzelfde en ook is geen enkele reactie hetzelfde op het overlijden van iemand dichtbij. Wat is de uitleg over de dood van bijvoorbeeld opa of oma? Kunnen ze er over praten en begrijpen ze wat er is gebeurd? Kunnen ze bij de uitvaart aanwezig zijn en een invulling geven aan het afscheid? Veel vragen waar niemand direct een passend antwoord op heeft. Regelmatig krijg ik de vraag of kinderen wel de confrontatie met afscheid nemen, de dood en de uitvaart aan kunnen. Mijn antwoord daarop is Jazeker!
Graag kijk ik altijd samen met de ouders of verzorgers wat de behoefte is en wat aansluit bij de beleving het kind. Zo maken we een afscheid tot een mooie herinnering.